De vader van Sam.
In de kleedkamer van de sportschool zag ik de man die ik even tevoren aan gewichten trekkend en duwend nog had aangezien voor de vader van Sam, een man die ik eigenlijk niet ken en bij mijn weten maar één keer in levende lijve heb ontmoet. Ik mocht hem wel.
‘Ben jij misschien de vader van Sam?’ vroeg ik hem maar brutaal.
De man keek me perplex aan. ‘Nee, alsjeblieft niet, zeg! Kinderen, ik moet er niet aan denken!’
Arme man, dacht ik, je moest eens weten. Maar wat was ik blij voor Sam.
Antony Oomen
10.VIII/2012
Amsterdam