Zelf­ge­ko­zen

Gepubliceerd op

— Geplaatst in gelegenheidspoëzie, poëzie, vrij vers

(voor Joost Zwagerman)

 
Zelf­ge­ko­zen
 
 
ik maak bezwaar tegen de zelf­ge­ko­zen dood
in het leven maar vooral in de taal
het denk­beeld de misvatting
de for­mu­le­ring ze hin­de­ren mij
de dood valt te ken­nen noch te kiezen

hij met de zeis kiest dan nog eer­der zelf
graait en grijpt naar har­te­lust in het wilde weg
het luis­tert daarom nogal nauw
Met onze gram­ma­tica en woordkeuze
met wat we den­ken te kun­nen zeggen

een zelf­ge­ko­zen kist, ja dat kan
ook zelf­ge­ko­zen touw
zelf­ge­ko­zen pil­len of een spuit
zelf­ge­ko­zen mes­sen slijpen
zelfs een zelf­ge­ko­zen sprong wagen
behoort tot de mogelijkheden

- voor­wer­pen, han­de­lin­gen, ideeën

dat zoge­naamd ‘zelf­ge­ko­zen’
komt voort uit angst en beven voor de dood
is een cli­ché van zelf­ge­ko­zen leven
 

Antony Oomen
15.IX/2015
Amsterdam

 

Bleed – Mark Rot­hko – Untit­led (Black on Grey) [1969–70]; Foto – Gandalf’s Gal­lery