Dag Joep, dag Jacqueline
Joep Lange had het einde van aids moeten meemaken. Hij kende de weg naar dat doel en ging voor ons uit als gids.
We kenden Joep als zeer bevlogen collega, als erudiete, onorthodoxe wetenschapper en als mentor en goede vriend. In de eerste aidskliniek in Nederland in het AMC viel dokter Lange al op door de manier waarop hij voor zijn patiënten door het vuur ging. En ook nu nog konden hem ineens de tranen in de ogen springen, denkend aan ‘al die mensen die er niet meer zijn’.
In het AMC heeft Joep Jacqueline van Tongeren leren kennen, die daar werkzaam was als verpleegkundige in de aidszorg. Jacqueline zou Joeps grote steun en toeverlaat worden, later zijn levenspartner.
Wij zullen ons van Jacqueline altijd haar hartelijkheid herinneren, haar toewijding en zorgzaamheid en wat zullen we die missen. Niets leek er te zijn dat Jacqueline niet ogenschijnlijk moeiteloos kon regelen of organiseren, steeds met uiterste precisie, nooit zonder gevoel voor humor. Jacqueline wist bergen te verzetten en deed dat met grote charme.
De rol van hoofd Communicatie van Joep Lange’s Amsterdam Institute for Global Health and Development was Jacqueline van Tongeren op het lijf geschreven. Zij laat daar nu, net als haar geliefde, een verpletterende leemte vallen.
Jacqueline en Joep pasten bij elkaar. Ze deelden een grote passie voor de kunst. Als een indrukwekkend team werkten zij samen toe naar een wereld waar het recht op gezondheid eerlijker verdeeld is. Hun levenswerk.
Al in de jaren dat Joep Lange in Afrika ging werken voor de WHO moet hij zijn eerste ideeën hebben gekregen over oplossingen voor de ramp die zich daar voor zijn ogen voltrok. Bits merkte hij op tegen een journalist die zijn werk aldaar bagatelliseerde: ‘Als ik in Afrika een paar duizend mensenlevens kan redden, noem ik dat niet triviaal.’ Het zouden er miljoenen worden.
Joep Lange stond aan de wieg van de hiv-combinatietherapie. Hij bedacht vervolgens hoe deze therapie ook in de derde wereld toegankelijk moest worden gemaakt. Hij zag als een van de eersten dat dit niet alleen nodig was om de pandemie te keren, maar dat het ook daadwerkelijk kón.
Joep heeft het einde van aids verbeeld. Hij heeft het ons voorgehouden als doel en ons de weg daarheen gewezen. Joep en Jacqueline hebben het verdiend het einde van aids mee te maken.
Wij voelen de plicht om hun levenswerk te voltooien in hun geest.
Wij zijn in gedachten bij de famlie, vrienden en collega’s van Joep en Jacqueline. We wensen hen veel kracht en sterkte.
Antony Oomen
22.VII/2014
Amsterdam
