Out of the Box II – kolderkoppen
Toen ik de vorige keer Geert Wilders een ranzig onderkruipsel noemde, moet ik me enorm hebben vergist. (Ik durf nu wel te bekennen dat ik in de kladversie nog ‘stinkende kakkerlak’ of iets dergelijks had staan, maar bij nader inzien vond ik schelden ongepast en beneden mijn waardigheid.) Neen, elke vergelijking van Wilders met bij voorbeeld Mussert is ongepast. Het spijt mij. Vergeef mij alstublieft. Dank u wel voor uw ruimhartigheid.
Nederland is een welvarend westers land dat van oudsher een zeer hoogstaande beschaving kent. Het onderwijs is er ronduit voortreffelijk, waardoor Nederlanders – van welke etnische afkomst ook – hoog ontwikkeld zijn en in de omgang een wellevendheid aan de dag leggen, die zijn weerga in de wereld niet kent. Discriminatie op grond van etniciteit, sekse of seksuele voorkeur komt in ons land dan ook niet voor. Het is niet voor niks dat de mensenrechten een zestiende-eeuwse Nederlandse uitvinding zijn, net als de windmolen, de kaasschaaf en het poldermodel. En niet te vergeten, de theemuts.
In de Tweede Wereldoorlog zaten alle Nederlanders in het verzet. Uit solidariteit (ook al een Nederlandse vinding) droeg iedereen voor de zekerheid een Jodenster, vooral op de fiets. Dat de grootste pogrom uit de geschiedenis, de Shoah, desondanks in Nederland een doorslaand succes was, had hooguit terloops iets te maken met de degelijkheid van de burgerlijke stand en het spoorboekje.
Ook in mijn jeugd had het geschiedenisonderwijs al een onwaarschijnlijk hoog peil. Zo leerde ik op de lagere school over de politionele acties in Indonesië, toen dat nog van ons was. (‘Indië verloren, rampspoed geboren.’) De schandelijke suggestie die je wel eens hoort, dat dit eigenlijk koloniale oorlogen waren, compleet met massamoord, verkrachting en standrechtelijke executies, getuigt nou typisch weer van de ‘weg met ons’-mentaliteit waarmee de ‘linkse kerk’ in Nederland steevast onze levensvreugde probeert te vergallen. In werkelijkheid waren het twee veldwachters te paard, die zwaaiend met hun sabel orde op zaken stelden in de desa.
U kunt gerust gaan slapen. Terwijl u droomt, studeert Mark Rutte op de wijze waarop hij ‘de agenda van hoop en optimisme’ van de PVV voldoende tot zijn recht kan laten komen in een regeerakkoord. Natuurlijk zal hij daarbij zorgvuldig de ‘oplossingen’ overwegen die de PVV in haar verkiezingsprogramma heeft aangedragen voor de toekomst van ons land. Ik noem er een paar: ‘etnische registratie van iedereen, inclusief vermelding “Antilliaan”’; ‘afschaffen Eerste Kamer’; ‘repatriëring van de macht uit Brussel naar Nederland’; ‘afschaffing van het Europees parlement’; ‘ontwikkelingshulp alleen in de vorm van noodhulp’; ‘het staken van alle subsidies aan de anti-Israël-industrie, zoals ICCO, OxfamNovib, etc.’
Kortom. de tijd lijkt rijp voor Poldermodel 2.0: het Kolderkoppenmodel.
Antony Oomen
11.VI/2010
Amsterdam