Stilte
Dan is er altijd opnieuw de stilte
Waarin je had willen verdwijnen
Wilde opgaan, afdalen, zwijgen
Steeds de stilte, waarin verhalen
Bestaan louter als luchtige vorm
Vacuüm zonder waar of onwaar
Waar de waarheid een vluchtige
Garderobe is, een verkleedpartij
Je trekt dit aan en je trekt dat uit
Alles is rekbaar en alles staat je
Je wordt steeds wat onzichtbaar
Altijd lichter en steeds nog stiller
Dat ik je draag is nu al draaglijk
Dat je verdween is al verdwenen
En in mij gevaren, achtergelaten
Antony Oomen
15.X/2014
Amsterdam