(in memoriam Ugo Turcio)
umbra
ach man wat ben je breekbaar gebleken
ik wist wel dat jouw hart deze last torste
verlangde naar vriendschap, zo mateloos
een dorst ternauwernood te lessen
ineens geen schaduw meer, geen zon
geen storm, bliksem of donder meer
maar voor altijd de kalmte, de rust
de stille glimlach van jouw lot
(Rust zacht, lieve Ugo)
Antony Oomen
12.IV/2016
Amsterdam