Anne’s Crib – V

Gepubliceerd op

— Geplaatst in proza, vrij proza

Anne’s Crib – V
 
 
Ter­wijl de stroom bezoe­kers dage­lijks toe­neemt bij het Anne Fank Museum en de rijen met wach­ten­den lan­ger, wordt de vraag waar ik de vorige keer mee besloot pran­gen­der: hoe pik­ken we een graan­tje mee van dat massatoerisme?

Idee één is alweer van een tijdje terug. Voor de rea­li­sa­tie ervan wordt een fic­tieve zus van Anne en Mar­got Frank in het leven geroe­pen: Fran Frank. Zij wordt de hoog­be­jaarde eige­na­res van Fran’s Fries, een mobiele friet­tent gepos­teerd recht tegen­over het museum, aan de over­kant van de Prin­sen­gracht. Het liefst zou­den we hem in de tuin van het ach­ter­huis neer­zet­ten, op de plek van de gevelde Anne Frank­boom, maar naar ver­wach­ting gaat het bestuur van de Anne Frank Stich­ting daar niet mee akkoord.

Idee num­mer twee is Anne’s Crib. Met een frietje in de hand wan­delt de toe­rist naar de al eer­der genoemde foto­ga­le­rie, waar we in het sou­ter­rain met oude spul­len een meis­jes­slaap­ka­mer anno jaren ’30 heb­ben inge­richt. De slaap­ka­mer van de zus­jes Frank. De toe­rist kan zich er omkle­den in jaren ’30 kle­dij en laten foto­gra­fe­ren, op de bed­rand geze­ten naast een loo­k­a­like van Anne Frank.

Het derde idee is nog in ont­wik­ke­ling maar mis­schien wel het beste. Het kwam bij me op toen ik in alle vroegte al die onwaar­schijn­lijk lange rijen met bezoe­kers zag die dezer dagen wach­ten om het Anne Frank Huis te kun­nen betre­den. Stel, we kun­nen van deze rijen de helft aftap­pen en omlei­den naar een replica van het Ach­ter­huis? Eureka! Een replica!
 

Antony Oomen
24.IV/2014
Amsterdam