Bespie­ge­ling

Gepubliceerd op

— Geplaatst in gelegenheidspoëzie, poëzie, vrij vers

(voor Quin­ten)

 
Bespie­ge­ling
 
 
Ineens schiep zich de vraag uit niets
Waar vindt de dich­ter zijn gedicht?
Hoe kiest een pro­feet zijn toekomst
Wie geeft de spie­gel een gezicht?

De woor­den rol­len uit jouw ogen
Ter­wijl ik toe­kijk, met open mond
Naar adem snak, woor­den wil
Ter­wijl, als jij mij de hand reikt

Mijn taal niet meer toe­reikt en
Onbe­zon­nen tevoor­schijn rolt
Jouw blik die woor­den vraagt
Als oog­op­slag, hand­ge­baar, graag

Zulke woor­den, zij vin­den mij – kind
Jon­ge­ling, jong­mens, man – jij kijkt
Mij aan. Ik kijk terug. Ik zie in jou
Geen even­beeld, een spiegel.
 

Antony Oomen
28.I/2015
Amsterdam