Dag Joep

Dag Joep
 
 
Joep Lange had het einde van aids moe­ten mee­ma­ken. Hij kende de weg naar dat doel en ging voor ons uit als gids.

We ken­den Joep als zeer bevlo­gen col­lega, als inspi­re­rend onor­tho­doxe weten­schap­per en vooral als men­tor en goede vriend.

Als jonge dok­ter in de eer­ste aids­kli­niek in Neder­land viel hij al op door de manier waarop hij voor zijn pati­ën­ten het vuur uit de slof­fen liep. Toen hij in Afrika ging wer­ken voor de WHO moet hij zijn eer­ste ideeën heb­ben gekre­gen over oplos­sin­gen voor de ramp die zich daar voor zijn ogen vol­trok. Bits merkte hij op tegen een jour­na­list die zijn werk aldaar baga­tel­li­seerde: ‘Als ik in Afrika een paar dui­zend men­sen­le­vens kan red­den, noem ik dat niet tri­vi­aal.’ Het wer­den er miljoenen.

Voor zijn pati­ën­ten ging hij door het vuur. Ook nu nog kon­den hem ineens de tra­nen in de ogen sprin­gen, den­kend aan al die ‘jon­gens die er niet meer zijn’.

Hij was mede­be­den­ker van de hiv-com­bi­na­tie­the­ra­pie en bedacht hoe deze the­ra­pie ook in de derde wereld toe­gan­ke­lijk moest wor­den gemaakt. Hij zag als een van de eer­sten dat zo de pan­de­mie daad­wer­ke­lijk kon wor­den gekeerd.

Hij nam in 2013 het ini­ti­a­tief om alle rele­vante orga­ni­sa­ties werk­zaam in de hiv-bestrij­ding in Amster­dam bij elkaar te bren­gen tot een krach­tig con­sor­tium. Dit mega­pro­ject heeft de ambi­tie om in Amster­dam de hiv-over­dracht tot vol­le­dige stil­stand te brengen.

Joep heeft het einde van aids ver­beeld. Hij heeft het ons voor­ge­hou­den als doel en ons de weg daar­heen gewe­zen. Hij had het einde van aids moe­ten meemaken.

Wij voe­len de dure plicht om zijn werk te vol­tooien in zijn geest.
 

Antony Oomen
18.VII/2014
Amsterdam

Foto – Mark van der Zouw