EXIT IV – Equinox

Gepubliceerd op

— Geplaatst in poëzie, vrij vers

(voor Nikki V.)

 
EXIT IV – Equinox
 
 
Steeds als jij zuid­waarts gaat
Neem ik mij voor: niet omkijken.
Voor­uit­blik­ken, nooit terug.

Toen ik ach­terom keek:
Jij lachte de straat uit,
Danste de hoek om.

Mijn maag kromp.
Ik klampte mij vast
Aan sprank­jes hoop

Die daar, toe­val­lig, lagen op de grond.

Steeds als jij vertrekt
Naar het zuiden
Wordt het hier killer.

Wor­den de dagen duister.
Gaat de bloed­stroom trager.
Het hart stil­ler, het hoofd, verward.

En toch: altijd ga je weer
En altijd kom je terug
En ga je weer.

En nooit blijf je lan­ger dan even.
 

Antony Oomen
7.XII/2011
Amsterdam