Jihad – I
(de moeder)
Je ging weg eer het licht werd
En nam meteen vanalles mee
Al wat kennelijk in bruikleen was
En je bent niet meer teruggekomen
Waren wij zelf in bruikleen zoals
Het hemd dat jou niet paste
Een trui die ik te heet waste
Wat bleven wij in gebreke toen we nog leefden
Toen jij verscheurd en opgebeurd ten strijde toog
Wat waren wij ondaadkrachtig samen!
Het portret van ons beiden verried al
Onraad – ik hang het nu maar tussen de doden
Voor dag en dauw wat leugens op een veldje van eer van niks
Je bent andermans open deur geweest, wagenwijd
Antony Oomen
5.XI/2014
Amsterdam