Nog niet jarig

Gepubliceerd op

— Geplaatst in poëzie, vrij vers

Nog niet jarig
 
 
Toen ik In deze wereld werd geworpen
En om mij heen keek
Moet ik het, zo stel ik mij voor
Op een luid­keels krij­sen heb­ben gezet.

Dat zijn een paar beste longen
Zal iemand heb­ben gemompeld.
Niets was min­der waar. Nu lopen ze
Als oude bal­lon­nen leeg in mijn borst.

Toch haal ik adem en spreek de waarheid
Ik loop en fiets nog dat het een aard heeft.
Ik zing en schreeuw en lieg als de beste
Beleef de lieve lust nog als een jonge vent.

Waar haal ik de euvele moed vandaan
Vra­gen ze wel­eens en hoe ik durf.
Nou dat zal ik je vertellen:
Niet tegen heug en meug. Met wil en dank.
 

Antony Oomen
08.I/2014
Amsterdam