Antimuze – III
Wanneer je je antimuze wat vraagt, schampert ze: wat denk je zelf? Als je haar iets vertelt, krijg je: boeien, lekker belangrijk.
Wie denk je eigenlijk dat je bent, vraagt de antimuze, als ze je op een idee betrapt. Denk je nou echt dat iemand daarop zit te wachten? Je bent veelste elitair. Geen mens begrijpt zoiets.
Altijd laat zij zich laatdunkend uit. Elk woord uit haar mond is krenkend, neerbuigend, ieder gebaar verraadt misprijzen. En steeds, beetje bij beetje, word je weker, slapper, kleiner. En nog altijd wil het niet tot je doordringen: je wordt ontmand.
Antony Oomen
15.V/2014
Amsterdam